Asia Kucharczyk–Jurgielewicz

Witam. Jestem młodą mamą, właścicielką firmy. Skończyłam studia z etnologii oraz stosunków międzynarodowych. Pracowałam w kilku organizacjach pozarządowych, gdzie zdobyłam doświadczenie w zarządzaniu projektami oraz fundraisingu. Wspieram Koocham w działaniach marketingowych i PR.

Danusia Kalinowska

Hej. Jestem 23-letnią studentką fizjoterapii. Na fundację natknęłam się całkowicie przypadkowo. Koleżanka zamieściła notkę, w której poszukiwano chętnej osoby do wolontariatu przy rehabilitacji. Stwierdziłam – „Czemu nie? Przecież w przyszłości chcę pracować właśnie z dziećmi”. Na początku niepewnie i z obawami czy podołam. Teraz, choć wciąż jestem „świeżakiem”, nie żałuję. Jest to dla mnie ważnym doświadczeniem oraz motywacją do pogłębiania wiedzy z zakresu mego przyszłego zawodu. Przecież jak już pomagać, w moim przypadku rehabilitować – to porządnie.

Angelika Zagajska

Jestem studentką II roku pedagogiki. Lubię grać na gitarze, śpiewać, a przede wszystkim prowadzić zajęcia dla dzieci i młodzieży, co zdaża mi się już coraz częściej. Sprawia mi to ogromą frajdę i satysfajcję.
Dlaczego KOOCHAM? Dlaczego pomaganie? Ludzie mówią, że to moje „pozytywne uzależnienie”.  Zaczęło się w wieku 14 lat. Młodzieżowa Akademia Wolontariatu, Szlachetna Paczka, a teraz świetlica opiekuńczo-wychowawcza i my – Fundacja Koocham. W międzyczasie jeszcze wiele akcji i przedsięwzięć, w które się angażowałam. Uwielbiam pomagać!
To uczucie, gdy robisz coś bezinteresownie jest bezcenne. Towarzyszy temu tyle emocji, wzruszeń, ale przede wszystkim uśmiech i radość drugiego człowieka. Pomagając potrzebującym czuję się spełniona i wiem to na pewno, że będę pomagać innym póki starczy mi sił.
Dobro powróci do nas na pewno ze zdwojoną siłą, dlatego pomagajmy na miarę swoich możliwości.

Sandra Rosztajn

Mam 17 lat. Chodzę do XVIII LO w Lublinie, do klasy ratowniczej. Właśnie z tym wiążę swoją przyszłość. Moje hobby to rysowanie, czytanie książek, oglądanie filmów/seriali,sport i motoryzacja. Uśmiech na twarzy człowieka, któremu się pomoże jest niezapomniany.

Poza tym dzięki temu można poznać wiele wspaniałych ludzi i dowiedzieć się ciekawych rzeczy.

Poprzez pomaganie innym pokazujesz siebie i swoją postawą można zachęcać innych do tego.

Bycie wolontariuszem jest super! :)

Alicja Kleban

Mam 16 lat i uczęszczam do pierwszej klasy IV LO. Uwielbiam czytać książki i lubię dzielić się tą pasją z innymi.

Jestem wolontariuszką, bo chcę ofiarować swój czas osobom, które go potrzebują.

Cieszę się z zawierania nowych znajomości i z tego, że razem pomagamy. :)

Martyna Żeleźnik

Obecnie studiuję oligofrenopedagogikę na Akademii Pedagogiki Specjalnej. W przyszłości chcę pracować z dzieciakami niepełnosprawnymi intelektualnie. W fundacji KOOCHAM, jako wolontariusz pomagam od maja 2014 roku i pomagać będę, dopóki starczy mi sił.

Pracuję także z 3-letnim Mikołajkiem z niepełnosprawnością sprzężoną. Czas spędzony z nim upewnia mnie tylko w przekonaniu, że jest to właściwa droga mojego życia. W wolnym czasie uwielbiam czytać książki, słuchać muzyki, jeździć na rowerze… Nie zdecydowanie to nie jestem ja!

Gdy tylko mam chwilę szukam nowych doświadczeń i właśnie w taki sposób zostałam także asystentką osób niepełnosprawnych. Marzę, aby w przyszłości być dumną z siebie i z tego, kim jestem. Pomagam… Bo chcę, bo wiem, że ktoś czeka i potrzebuje pomocy. Bo jest ktoś słabszy, któremu można przekazać chociaż część siebie. A w zamian dostaje najważniejszą rzecz na świecie – ich uśmiech.

Dagmara Żeleźnik

Los dzieci od zawsze nie był mi obcy. Od wolontariatu w domu dziecka w liceum szybko przeszłam do animowania czasu wolnego w świetlicy dla dzieci z mojej miejscowości. Potem zaczęłam animować czas wolny na różnych imprezach. Podczas jednej z nich poznałam cudowną rodzinę Asi, a potem już samą Asię. Od tego czasu pomagam Fundacji, bo wiem, że takie miejsce jak OOniwerek jest bardzo potrzebne, a dzieciaki są naprawdę najwdzięczniejszymi istotami na Ziemi i zasługują na to, żeby je Koochać:)

Agnieszka

Mam na imię Agnieszka, pochodzę z Łukowa i jestem studentką pedagogiki specjalnej. O fundacji dowiedziałam się z facebooka, po czym postanowiłam spróbować. Po spotkaniu z Asią od razu wiedziałam, że była to dobra decyzja. Na początku miałam wiele obaw z powodu małego doświadczenia z niepełnosprawnością, lecz wszystkie moje „ale” prędko zostały rozwiane, więc jeśli się wahasz to uwierz-nie ma czego się bać

Wolny czas staram się spędzać na świeżym powietrzu, uwielbiam jeździć na rowerze, a zimą na snowboardzie. W przyszłości chciałabym, żeby moja praca wiązała się z pomocą niepełnosprawnym. Dzięki fundacji utwierdziłam się w przekonaniu, że pomaganie daje dużo radości, a najlepszym wynagrodzeniem jest uśmiech podopiecznego:)