Niepełnosprawność uniemożliwia już od wczesnych lat dziecięcych pełne funkcjonowanie w społeczeństwie. Dzieci z różnymi dysfunkcjami nie mają szansy na dorównywanie swoim rówieśnikom ze względu na szereg barier, zarówno intelektualnych jak i fizycznych. Rehabilitacja bazuje na wnikliwej diagnozie, czyli ocenie realnych braków i rzeczywistych możliwości osoby nie w pełni sprawnej fizycznie czy intelektualnie. Ocenia wszystkie aspekty funkcjonowania bazując na zachowaniach rutynowych, które odzwierciedlają stan faktyczny osoby niepełnosprawnej.
DLA RODZICA/OPIEKUNA
Z punktu widzenia rodzica rehabilitacja to ciężka, żmudna i bardzo kosztowna praca, wyrzeczenia, ból, turnusy rehabilitacyjne, nowe sprzęty, programy, akcesoria. Ciągłe wyjazdy, wizyty u kolejnych lekarzy w poszukiwaniu kolejnego złotego środka, który może tym razem uzdrowi nasze dziecko. Z drugiej jednak strony, jest to cała machina terapeutyczna, która maleńkimi krokami pozwala dostrzec poprawę. A przecież o to w tym wszystkim chodzi – o maleńkie kroki naprzód, które cieszą, jak nic innego na świecie.
DLA TERAPEUTY
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest formą pomocy dzieciom i ich rodzinom obejmującą holistyczne, kompleksowe i wielospecjalistyczne oddziaływania, mające na celu pobudzanie psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka niepełnosprawnego lub zagrożonego niepełnosprawnością.
Ma to szczególne znaczenie w przypadku dzieci, u których wystąpiły okołoporodowe czynniki ryzyka lub też w wyniku przebytych chorób czy urazów istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń rozwojowych. Zaobserwowanie pewnych nieprawidłowości powinno skutkować pogłębioną diagnozą lekarską i psychologiczną.
Istotą wczesnego wspomagania rozwoju jest wprowadzenie terapii w możliwie najwcześniejszym okresie życia od wystąpienia zaburzeń, ze względu na duże możliwości plastyczności układu nerwowego we wczesnym okresie rozwoju oraz nieutrwalone patologiczne wzorce ruchowe, możliwe do transformacji , aby ukierunkować oczekiwany rozwój psychoruchowy.
Holistyczne podejście do pacjenta oznacza wielopłaszczyznowe rozpoznanie jego potrzeb. Kompleksowość ma zapewnić możliwość jednoczesnego wykorzystania wielu metod terapeutycznych, by oddziaływać globalnie na różne zaburzenia pod stałą opieką specjalistyczną : lekarza, psychologa , fizjoterapeuty, logopedy , pedagoga.
Niezwykle istotnym aspektem w prowadzeniu terapii jest współpraca rodziny przy specjalistycznej opiece nad dzieckiem. Wykorzystanie całego spektrum wiedzy i przeniesienie jej w przyjazne prawidłowemu rozwojowi środowisko domowe, daje duże szanse sukcesu terapeutycznego. Musimy pamiętać jednak, że dla tych małych pacjentów ogromne wyzwanie jakim jest wczesne wspomaganie musi być ukryte pod tęczowym kloszem beztroskiej, radosnej zabawy.
Mgr Beata Stachorzecka-Krakowiecka, terapeuta fizjoterapii dziecięcej
Centrum Fizjoterapii Bobath Wrocław
Lipiec 2013 r.
DLA PEDAGOGA
O przyjęciu dziecka do przedszkola specjalnego decyduje orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Aby uzyskać takie orzeczenie rodzic musi wystąpić do Zespołu Orzekającego przy Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. Do wniosku dołącza się zaświadczenia lekarskie oraz opinie: psychologiczną, logopedyczną, czasem pedagogiczną. Do przedszkoli specjalnych przyjmowane są dzieci z niepełnosprawnością intelektualną różnego stopnia, ruchową, z uszkodzeniami narządów zmysłów, autyzmem oraz niepełnosprawnościami sprzężonymi.
Przedszkole dla dziecka jest zazwyczaj drugim domem, to tam spędza ono większość czasu w ciągu swojego dnia bawiąc się, ucząc i ciężko ćwicząc. Dlatego to miejsce powinno być wyjątkowe, pełne ciepła i przyjaznej atmosfery, która wspiera harmonijny rozwój malucha.
Dziecko niepełnosprawne jest dzieckiem szczególnym, które potrzebuje specjalnej uwagi ze strony terapeutów, specjalnego programu nauczania, specjalnych pomocy dydaktycznych. Głównym zadaniem przedszkola jest zapewnienie tych wszystkich potrzeb. W pracy z dziećmi zwłaszcza z niepełnosprawnością sprzężoną ważne jest, aby wszystkie działania były skoordynowane i kompleksowe. Dlatego placówka powinna zatrudniać specjalistów takich jak : pedagog specjalny, logopeda, psycholog, terapeuta SI, fizjoterapeuta. Równie istotne są inne zajęcia terapeutyczne prowadzone z dziećmi: muzykoterapia, dogoterapia, arteterapia itp. Należy również pamiętać o współpracy terapeutów z rodzicami. Znaczące jest, by te dwa środowiska potrafiły współdziałać oraz stwarzać dziecku najkorzystniejsze warunki do wszechstronnego rozwoju.
Przedszkole powinno być miejscem, które poprzez zabawę pozwoli dziecku zapomnieć o jego problemach i zaopiekuje się nim pod kątem terapeutycznym. Dlatego często staje się miejscem ciężkiej pracy, dzięki której maluch pokonuje swoje bariery i staje się coraz bardziej samodzielny.
Odpowiednio dobrana terapia jest podstawą do polepszenia funkcjonowania dziecka. Stąd też przedszkole to coś więcej niż tylko mury, to przede wszystkim dzieci, które wzajemnie oddziałują na siebie. Dzieci niepełnosprawne uczą się poprzez obserwację otoczenia, dlatego powinny trafić jak najszybciej do grupy rówieśniczej. Możliwość przebywania w takiej grupie motywuje do działania, pobudza aktywność, stymuluje rozwój mowy oraz pozwala na rozwój kontaktów interpersonalnych.
W drodze do sukcesów edukacyjnych dzieci niepełnosprawnych bardzo ważnym elementem jest odpowiednio napisany indywidualny program terapeutyczny, na bazie którego prowadzi się terapię. Tylko odpowiednio dobrane metody pracy przyniosą pożądane efekty, a co za tym idzie radość z postępów dziecka.
Przed terapeutami stoi jeszcze jedno ważne zadanie. Pomoc dziecku w odnalezieniu się w zupełnie nowym otoczeniu, motywowanie go do działania i budowanie w nim poczucia własnej wartości, aby opuszczając mury przedszkola stało się jak najbardziej samodzielne i przygotowane do kolejnego etapu edukacyjnego.
Przedszkole jest miejscem pełnym doświadczeń, doznań, które mają ogromny wpływ na wieloaspektowy rozwój małego człowieka. Spędzony w nim czas stymuluje do kształtowania się wielu umiejętności, pozytywnie wpływa na każdą sferę rozwoju oraz buduje osobowość na dalsze lata życia. Przedszkole tworzy solidne fundamenty pod dalszy rozwój emocjonalno-społeczny, poznawczy, a także kształtuje kompetencje w zakresie samoobsługi. Powinno być zatem miejscem bezpiecznym i przyjaznym, a dziecko w nim otoczone fachową opieką terapeutyczną.
mgr Aneta Joanna Kopeć, pedagog specjalny, wczesnoszkolny, pedagog korekcyjny
Grudzień 2013 r. Warszawa
SPRZĘT REHABILITACYJNY
Odpowiednio dobrany sprzęt rehabilitacyjny stanowi już połowę sukcesu. Wózki, pionizatory, ortezy… które wybrać, skąd zdobyć pieniądze na sfinasowanie wkładu własnego? Nasi terapeuci pomogą Wam wybrać to, co najlepsze dla Waszych maluchów.
Jeśli macie jakieś pytania piszcie na adres: fundacja@koocham.pl.
Zostaw komentarz
You must be logged in to post a comment.